کتاب آسمانی میفرماید: «اَلا بِذِکرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلوبُ»؛ یعنی این نام و یاد خداست که دلها و قلبها را به آرامش و اطمینان میرساند و موجب تقویت دل میشود و او به واسطه این ارتباط است که روان با ثبات پیدا میکند، زیرا آدمی که موجود متحرک است اگر مقصد اصلی خود را به یاد نیاورد، برای او آرامش به دست نخواهد آمد.