بر اساس تحولات گسترده ای که طی دو دهه اخیر در معماری بین المللی قوانین مالی اتفاق افتاده، رویکردهای نظارتی متفاوتی شکل گرفته است. یکی از این رویکردهای نظارتی سندباکس های نظارتی هستند. منطق اصلی راه اندازی سندباکس ها، حمایت از نوآوری در خدمات مالی است. سندباکس ها، زمینه های آزمایشی برای پیاده سازی مدل های تجاری جدید هستند که به دلیل نوظهور بودن در حال حاضر برای آنها قانون و مقررات مشخصی وجود ندارد یا توسط نهادهای نظارتی موجود مورد نظارت قرار نمی گیرد این زمینه های آزمایشی به طور تخصصی در دنیای فین تک، جایی که نیاز روزافزونی به توسعه چارچوب های نظارتی برای مدل های کسب و کار در حال ظهور وجود دارد، فعالیت می کند.

هدف از ایجاد سندباکس نه تنها آزمون نوآوری  های مالی در شرایط واقعی است، بلکه اجازه دادن به قانون گذاران برای به دست آوردن دانش مورد نیاز برای ایجاد قوانین و مقررات مناسب در آینده است. این نکته حائز اهمیت است که قوانین در حوزه های خاص باید به چه طریق تنظیم یا طراحی شوند تا بتوان به شکل گیری نوآوری ها شتاب داد، ایجاد استارتاپ ها را تسهیل کرد و رقابت را بدون کنار گذاشتن استانداردهای لازم ارتقا داد؟

آیا باید به همه فناوری های جدید بدون علم به نتایج آن اجازه ورود به بازار دهیم؟

یا هر چیزی را که طبق مقررات فعلی مجاز نیست ممنوع کنیم؟ در بیشتر موارد، سندباکس های نظارتی می توانند به ایجاد یک چارچوب قانونی مناسب کمک کنند که پیشرفت های بیشتری را در آینده رقم بزنند، لذا این نوع سندباکس ها، حرکت بزرگی در راستای همگام سازی قوانین و مقررات نظارتی با توجه به سرعت بالای دیجیتالی شدن و شکل گیری فناوری های نوین است. چنانچه موفق به استفاده مناسب از سندباکس های نظارتی شویم، گامی مهمی در جهت حضور در رقابت جهانی استعدادها و ایده ها در آینده خواهد بود.